У верасні 1938 года ля вёскі Сінкевічы пад Лунінцом польская выведка затрымала былога жаўнера 16-га пяхотнага палка, беларуса Барталамея Супінскага. Аказалася, што гэты чалавек збег у БССР яшчэ ў 1929 годзе. Пасля службе ў Кракаве ў канцы 1920-х гадоў мужчына пераехаў ў Давыдгарадок. Пад уплывам лістоў ад бацькі, які жыў у савецкай Беларусі, ён вырашыў збегчы на Усход.

У раёне Мікашэвічаў хлопец нелегальна перайшоў мяжу, але быў схоплены савецкімі памежнікамі і хутка завербаваны. У Жыткавічах супрацоўнікі ДПУ даведаліся ад уцекача не толькі падрабязнасці яго службы ў Кракаве, але таксама атрымалі інфармацыю аб дыслакацыі частак кракаўскага гарнізона і прозвішчы старэйшых камандзіраў. Больш таго, палешук паведаміў, што яго сястра сябруе з супрацоўнікамі выведкі КАП. 

В нашем городе не так много зданий имеющих историческую ценность, но не смотря на это хочется на страницах нашего форума открыть тему «История города в зданиях и сооружениях». В данной теме, предлагается совместными усилиями, по крупицам собрать историю городских зданий. К сожалению, на просторах интернета не так много информации. Но пока еще живы, те кто помнит, что было 30-50 лет назад, есть надежда написать городскую каменную летопись. Важно каждое воспоминание, которое поможет собрать крупицы информации. И первое здание в нашем списке, которое можно назвать утраченной ценностью, - это здание Микашевичского вокзала.